Nga terminologjia gjuhësore shqipe

Gjuha shqipe është prej gjuhëve të pakta të cilat terminologjinë gjuhësore e kanë nga vet brumi i tyre. Kjo falë punës së palodhshme të rilindasve dhe mësuesve tanë të hershëm Sami Frashëri, Konstandin Kristoforidhi, Aleksandër Xhuvani, L. Gurakuqi, Xanoni, Rrota, Myderizi, Domi, e të tjerë.

Pra, në zanafillën e vet terminologjia jonë gjuhësore është thjesht shqipe. Por, natyrisht me shtimin dhe zgjerimin e studimeve gjuhësore kanë depërtuar edhe terma të huaj të cilët janë kryesisht ndërkombëtarë.

 

Nismëtar i parë i termionologjisë gjuhësore shqipe është Konstandin Kristoforidhi, kurse Sami Frashëri është themelues i vërtetë i saj, i cili me “Shkronjëtoren” e tij na jep pothuaj një terminologji të plotë e cila vazhdohet nga një plejadë mësuesish të përmendur më lartë. Ndërsa, Aleksandër Xhuvani vërteton atë që ka dhënë Samiu në fonetikë dhe morfologji dhe vet i vë themelet e termionologjisë së sintaksës së sotme.

Më poshtë do të japim termat e dhënë nga Samiu dhe ato nga Xhuvani.

SAMI FRASHËRI

 

FONETIKË-MORFOLOGJI

 

SI ËSHTË DHËNË                FORMA PËRFUNDIMTARE

 

Shkronjë                                 (shkronjë)

B.sh.t: bukëtore                      (buzore)

Dhëmbëtore                           (dhëmbore)

Grykëtore                               (grykore)

Qielltore                                  (qiellzore)

 

Termat:

Rrokje                                     (rrokje)

Pikë                                         (pikë)

Presje                                      (presje)

Rrënjë                                     (rrënjë)

Emni                                       (emri)

Mbiemni                                 (mbiemri)

Nyja                                        (nyja)

Përemni                                  (përemri)

Folja                                        (folja)

Vetë                                         (vetë)

Mënyrë                                   (mënyrë)

Pësojtore                                 (pësore)

Vetëvetore                              (vetvetore)

Pa veta                                    (pavetore)

I tanishëm                              (i tashëm)

Mbiemrat: i përveçëm           (i përveçëm)

I përgjithshëm                        (i përgjithshëm)

I shquar                                  (i shquar)

I pashquar                              (i pashquar)

I nyejshim                              (i nyjshëm)

I panyejshim                          (i panyjshëm)

Mashkullor                             (mashkullor)

Femëror                                  (femëror)

Njënjës                                    (njëjës)

Shumës                                   (shumës)

Përemrat: vetëtorë                 (vetorë)

Dëftonjës                                (dëftorë)

Pyetës                                     (pyetës)

Pronor                                    (pronor)

Rasa: dhantore                       (dhanore)

Kallëzonjëtore                        (kallëzore)

 

 

ALEKSANDËR XHUVANI

 

SINTAKSË

 

SI ËSHTË DHËNË                FORMA PËRFUNDIMTARE

 

Termat:

Fjali                                         (fjali)

E thjeshtë                                (e thjeshtë)

E zgjanueme                          (e zgjeruar)

Kryefjalë                                 (kryefjalë)

Kallëzues                                (kallëzues)

Kall. Emnuer                          (kall.emror)

Kall. Foljuer                            (kall.foljor)

Kundrinë                                (kundrinë)

Cilësor                                     (cilësor)

Ndajshtim                              (ndajshtim)

Plotësi                                     (plotësi)

Plotësori                                  (plotësori)

 

 

Samir Zullufi